فقیر کسیست که قلبی برای آرزو کردن ندارد.
هر بار که شما قلبی را می شکنید،
آرزویی در آن می مییرد.
پرسیدم که هستم؟
برای جواب آرزو هایم رااز من گرفتند،دیگر چیزی باقی نمانده بود که بگوید :من!
ما آنقدر خود را حقیقی پنداشته ایم که گمان می کنیم آرزو هایمان خیالی بیش نیستند...و این در حالیست که آرزو های ما دور تر از ما به ما می خندند.
خشم تنها برازنده ی خداست...زیرا تنها در مقام اوست که مفهوم مهر و غضب یکی می شود.آگاه باش تو حتی مجاز به نفرین شیطان نیستی مگر زمانی که بگویی نفرین خداوند بر او...
شرم از این همه برد و باخت کن که قمار عشق را تکرار شایسته نیست...
یا خود را بباز...
یا یکی راببر.
اگر عشق ورزیدن نمی دانید...دلربایی نکنید.کسی که حرمت مهمان نمی داند مهمانی نمی دهد.
دست ها به این دلیل سمبل دعا هستند که ما به دست خدا ،روی دست های دعا دست به دست می شویم ...!
خداوندا!برد و باخت بهانه ای بیش نیست...
هدف از این قمار ،با تو بودن است !
چه تو بر ما به منت قدم رنجه کنی،چه ما را به زنجیر نزد تو ببرند!
مردان پاک نه هرگز به ستم می ستانند، نه هیچگاه بی دلیل می بخشند...
برای آن که در محور عشق گام می نهند؛نه آغاز به خاطر است ،نه مبدئی به قیاس ، و نه انجامی به چشم...آنچه می داند این است که باید رفت... !
در دلی که طاقت تپیدن ندارد ، عشق،پایکوبی نمی کند!
آن که برای عشق ورزیدن بزرگ نشده برای دل کندن ،کوچک است.
عاشق در نظر عاقل بزرگترین عیب را دارد...زیرا معتقد است که زشت،زشت نیست!
تصمیم بر آن بود که عاشقان را دل فزون کنند تا هر چه بیشتر فدا کنند عزیز تر شوند...
اما عشق مخالفت کرد...
گفت یک دل بدهید تا هر ناکسی ادعای عاشقی نکند...!
قلب عاشق،بازار آشفته ای است که هر کسی می تواند با خیالی آسوده از آن محبت بدزدد.
در عشق دو همسفر دارید:یکی اشک که جلوتر می رود و دیگری آه که به دنبال می آید.
ریاضی عشق می گوید دلی که بخشپذیر نیست ،عشق پذیر نیست.
آن که عشق می ورزد آیینه ای پیش رو دارد!اما خود پرست کسیست که خود را در آن می بیند.
آن که به چرا توبیخ می کند عشق را بهانه کرده...
برای عشق ورزیدن دلیل نخواهید.
عشق تولید انبوه محبت است...بی آنکه از بهایش بکاهد...
محبت را تعمیم دهید ، عشق ،در بینهایت اثبات می شود.
سلام
اخیرا سایت www.masomi.org امکاناتی را برای کاربران اینترنتی فراهم کرده تا هر فردی با هر عقیده و دینی، نظرات، اندیشه ها و سوالات خود را با دیگر کاربران مطرح نموده و به تبادل افکار بپردازند.
هشدار: در زمان ورود ممکن است ابتداء شوکه شوید که سایت را اشتباه وارد شده اید. اصلا تعجب نکنید پیش از هر تصمیمی به بخش انجمن سایت رفته و مقالات آن را مرور کنید. سپس اگر مایل بودید ثبت نام کنید.
این امکانات موقعیت منحصر بفردی را برای کسانی که می خواهند نظرات، عقاید، اطلاعات علمی، اندیشه های شخصی و احساسات خود را با کاربران بیشتری در میان بگذارند ایجاد کرده. بخصوص افرادی که دارای وبلاگ شخصی هستند می توانند پس از ثبت نام آدرس وبلاگ خود را وارد کرده تا بازدیدکنندگان بیشتری از وبلاگشان دیدن نمایند.
ضمنا در صورت ورود به انجمن در بخش نوشته های شخصی لطف کرده و به نظر خواهی من پاسخ دهید.
با تشکر
سلام دوست گرامی وبلاگ زیبایی دارید سعی کردم تمام نوشته های وبلاگتون رو بخونم ! واقعا بعضی هاش ژر احساس بودن قصه اون پرنده و صاحبش خیلی دلنشین و افسوس برانگیز بود
ژست اخریتون هم فوق العاده بود
شاد باشید و عاشق
سلام دوست گرامی نوشتاهای خوبت هر روز خوبتر میشه فک کنم اخرش این بشه که نوشته هات مثل نوشته های خدا بشه یعنی هر چی نوشتی همون بشه .فک میکنی بین نوشته هات تا نوشته های خدا چقدر فاصله باشه ؟ به خدا وقتی با اونی که هیچی (وقتی تو با من نیستی از من چه می ماند ؟) ولی وقتی با اون نیستی هر چی فاصله تو دنیاست بازم بیشتر از همه فاصله ها . اما مگه تو بدون اون میتونی باشی ؟ (وقتی تو با من نیستی از من چه می ماند ؟)
پس ایول به تو وقتی که داری مینویسی و >>> تو با اونی
مرسی گلم.(از من جز این هر لحظه فرسودن چه می ماند؟)