هرکسی عاشق شود کارش به عصیان می کشد

عشق آدمهای ترسو را به میدان می کشد

گرچه از تقدیر آدم ها کس آگاه نیست

رنج فال قهوه را عمری ست فنجان می کشد

سیب راحوا به آدم دادو شیطان شد رجیم!!

آه از این دردی که یک عمر است شیطان می کشد

آسمان نازا که باشد رود می خشکد ولی

رنج این خشکیدگی را آسیابان می کشد

کی خدا در خاطرات خلقتش خطی سیاه

عاقبت با بغض دور نام انسان می کشد؟؟


نه! خدا تا لحظه ی مرگ از بشرمایوس نیست

انتهای هرزگی گاهی به ایمان می کشد

خوب می دانم چرا با من مدارا می کنی

جور جهل بره را همواره چوپان می کشد

برده داران خوب می دانند کار خویش را

برده وقتی اسیر شد کارش به طغیان می کشد